08-07-2021

Fractievoorzitter Henk de Man heeft de Algemene beschouwingen vanuit Dorpsbelangen West Betuwe voor het komende jaar en zeker ook de komende jaren ingebracht tijdens de Gemeenteraadsvergadering van 8 juli 2021 over de jaarstukken, eerste bestuursrapportage 2021 en Perspectiefnota 2022.

Voorzitter dank u wel,
Geachte aanwezigen en luisteraars,
De titel aan deze bijdrage: We zijn er bijna, maar nog niet helemaal.

Bijna vakantie, nog een vergadering te gaan. Je weet nooit hoelang het duurt, maar toch. Dan eindelijk op reis, want het kan weer, met links en rechts nog een enkele beperking en met Covid nog steeds op het netvlies.
Want Covid heeft de achter ons liggende raadsreis wel alles bepaald, heeft ons vele beperkingen opgelegd en terecht.
Als eerste partij hebben wij vorige jaar april aangegeven dat fysiek vergaderen niet verantwoord was. Aanpassen aan de nieuwe situatie is door de organisatie daarna zeer snel opgepakt. De griffie heeft gezorgd dat vergaderingen digitaal, soms met hobbels, doorgang konden vinden.
Complimenten.
Wel moeten we er voor zorgen dat de beperkingen niet doorslaan en dat de regels weer aangepast worden aan het nieuwe normaal, dat we weer vrijheid krijgen en dingen kunnen organiseren en beleven. Schakel ook nu mee, op tijd.

Even terug naar de afgelopen reisperiode met al zijn harmonisaties en de genomen hobbels.
Het sociaal domein is richting gegeven met een ambitieus, maar in onze ogen realistisch en aan de andere kant gedurfd beleid. Jeugdzorg is voor alle Nederlandse gemeenten een zorgenkind, gelukkig lijkt het erop dat dit kind zorg gaat krijgen vanuit Den Haag. Hard nodig. In dit kader vinden wij het jammer dat deze raad geen krachtiger signaal durfde af te geven tijdens het laatste VNG congres. Gelukkig heeft ons college dit wel gedaan en heeft de door de raad verworpen motie wel gesteund tijdens deze bijeenkomst, waarvoor onze dank en respect.
Ook vandaag vragen wij middels een motie om structurele financiële oplossingen tijdens de kabinetsformatie, want we zijn er bijna, maar nog niet helemaal. Het geld dat nu is toegezegd is incidenteel en dan ook nog voor het jaar 2021 en dus al besteed aan de jeugdzorg. Fijn, maar geen blijvende oplossing van de problemen.

Aan de andere kant is door het college een marsroute aangegeven om het jeugdbeleid zelf zoveel mogelijk in de hand te krijgen en te houden. Nogmaals, gedurfd en niet zonder risico, maar wel veel omvattend en realistisch. Het houdt wel in dat wij als gemeente, dus inwoners, bestuur en organisaties er de rug onder moeten zetten en dit beleid samen vorm moeten geven.
Dat kan voor iedereen heel goed uitpakken. Zorg voor elkaar, omzien naar elkaar en samen de problemen oplossen kan ons verbinden en de sociale samenhang heel erg bevorderen. Ik zou bijna zeggen typisch Dorpsbelangen. Niet geregeld voor, maar opgelost door alle groeperingen en inwoners.

Voor het sociaal domein moeten nieuwe afspraken worden gemaakt met aanbieders. Zorg ervoor dat de kwaliteitscriteria er niet debet aan zijn dat slechts een zeer beperkt aantal aanbieders kan deelnemen aan de inschrijvingen. We hebben kwaliteit nodig en die is lastig te meten. Daarvoor hebben we weer expertise nodig en dan het liefst zelf in huis om een en ander in te kopen. Daar hebben wij zorgen over.

Ook lean werken zou worden ingevoerd. Dit is echter geen trucje. Het management moet kunnen enthousiastmeren en, nog belangrijker, het management moet hierin het voorbeeld geven. Excellente dienstverlening met de inwoner centraal, dat is lean werken en dat vinden wij West Betuws werken. Dus lean is wat wij willen zien. Wij blijven benieuwd naar hoe een en ander zich ontwikkeld, maar zijn er zeker niet gerust op. In onze beleving zijn we er hier nog lang niet.

Verder zijn nagenoeg alle beleidsterreinen in onze 2,5 jarige gemeente geharmoniseerd. Een immense klus, een reis met weinig halteplaatsen, blijkt vooral achteraf. Ik noem als voorbeelden van de afgelopen maanden onder andere speeltuinenbeleid, economie, bedrijventerreinen en detailhandel. Door alles en iedereen is hiervoor enorm veel werk verzet. Dank hiervoor.
Maar ook bij de harmonisaties geldt: we zijn er bijna, maar nog niet helemaal.

Een van de dingen die nog harmonisatie behoeft is het sportbeleid. Mede in het licht van het sociaal domein pleiten wij voor een zeer ruimhartig sportbeleid.

We moeten er wel voor waken dat deze dingen niet te veel aan elkaar gekoppeld worden en niet het sportbeleid ondergeschikt aan het sociaal beleid wordt gemaakt.

Echter het een, sport, kan het ander, sociaal domein, zeker versterken. Sport verbroederd, zorgt voor contacten, houd mensen gezonder, gaat isolement tegen, ontwikkeld mensen, zorgt voor verbondenheid, kortom een goede sport- en beweeginfrastructuur kan ervoor zorgen dat heel veel kosten op ander vlak niet gemaakt hoeven te worden.

Daarom pleiten wij er voor dat extra budget beschikbaar komt voor de invulling van het sportbeleid. Jammer dat een en ander nu nog niet concreet is en het dus nog niet in is te schatten wat er beschikbaar is en wat er in een optimale situatie nodig zou zijn.

Een ‘PM post’ op de begroting voor een dergelijk belangrijk onderwerp vinden wij eigenlijk niet gepast. Onze insteek is: om negatieve herindelingseffecten voor verenigingen te neutraliseren, het goede te behouden en nieuwe ontwikkelingen mogelijk te maken. Vandaar ook de motie die vandaag door ons samen met CU, SGP, PvdA en VVD wordt ingediend.

Onze oproep is, zorg voor voldoende armslag voor alle sportbeoefening, zowel teamsporten, individuele sportbeleving als de jaarlijks terugkerende sport- en beweeg evenementen in onze gemeente. Bekijk het breed en zorg dat het beleid op een moderne manier vorm krijgt en daar bedoel ik mee dat we rekening houden met het steeds individueler beleven van sport, zelfs in verenigingsverband en in evenementenverband.

Ook cultuurverenigingen wil ik in dit geval betrekken bij de motivatie in de motie. Heel veel van deze verenigingen zorgen ook voor verbinding en onderling contact; ook zij zijn een belangrijke kurk waar de sociale samenhang en leefbaarheid in onze kernen op drijft.

Voor wat betreft woningbouw. Daar zijn we er nog lang niet, daar duurt de reis veel te lang wat ons betreft. Het wordt nu echt tijd voor versnelling om de eindbestemming te halen; woningbouw naar behoefte in al onze kernen.

Vanuit Rijk en provincie staan alle seinen op dit moment op groen om te bouwen. Rondom ons zien we dat die kansen volop benut worden. Wij moeten constateren dat dit bij onze gemeente niet het geval is. Sterker nog, het lijkt wel of er onvoldoende brandstof is om door te kunnen pakken en te versnellen. Inwoners die ons bereiken ervaren het zelfs nog vertragender; alsof er op de rem getrapt lijkt te worden.

Projecten waar nu mee naar buiten wordt getreden, zijn allen van voor de fusie opgestart en zelfs die lopen niet door. Waar blijven de nieuwe initiatieven, maar dan ook echt nieuw. Waar kunnen wij nieuwe ontwikkelingen verwachten, wellicht bovenop de gemelde aantallen. Ook dit zien wij in de omringende gemeenten gebeuren. Waarom blijven wij in West Betuwe achter? Graag vernemen wij hier een reactie op.

Zorg dat u de verwachtingen waarmaakt, zet extra krachten in om een en ander te verwezenlijken en zorg dat we alle kansen optimaal benutten.

Zorg dat er gebouwd wordt en stel deze taak boven andere futiliteiten en bijzaken. Het gaat om onze inwoners. Het kan niet zo zijn dat projecten in de ijskast belanden, omdat de capaciteit ontbreekt. Na drie jaar kan en moet de organisatie hierop berekend zijn. Eerder is gesproken dat dit al na twee jaar op orde zou zijn.

In dit verband willen wij ook de motie betreffende het CPO beleid van harte mee indienen.

Verkeersveiligheid is en blijft een belangrijk onderwerp.

Ratio strijd met emotie, met andere woorden ‘cijfermatige bewijslast van ernstige ongelukken’ versus nuchter boerenverstand in omgekeerde volgorde. Soms kan je met rationeel boerenverstand heel simpel aangeven waar gevaarlijke situaties zijn, maar moet dat eerst worden ervaren door nuchtere slachtoffercijfers. De wereld op zijn kop.

Twee voorbeelden wil ik eruit lichten. Kruising Boutensteinseweg- N327 en de verkeerssituatie bij de kruising Marijkestraat- N830, bij u allen bekend. In de ogen van het provinciaal bestuur zijn hier niet voldoende slachtoffers gevallen, terwijl wij dagelijks de situatie kunnen bezien en waarnemen dat die slachtoffers een kwestie van tijd zijn. Pak dit aan, doe dit in overleg met de bewoners en directe gebruikers. Hiermee brengen we rust en veiligheid.

Voor wat betreft de situatie in Hellouw zorgt een goede verkeersoplossing er ook voor dat de leefbaarheid van het dorp weer kan worden verbeterd en dat er veel andere zaken in het dorp die nu moeten wachten op een verkeersoplossing, aangepakt kunnen worden. Ik denk aan een dorpsplein en inrichting van straten.

Het is goed dat er dekking gevonden is voor de meest vergaande variant in de oplossingen. Dit punt willen wij dan ook extra onderstrepen, hoogste tijd om knopen door te hakken en aan de slag te gaan in Hellouw. Als het anders, efficiënter, veiliger en goedkoper kan is dat mooi meegenomen. En zeker in dit geval moet gelden, we zijn er bijna, maar nog niet helemaal. Maak het duidelijk en kom met een breed gedragen plan.

Financieel bezien is er een zeer fraai resultaat behaald van € 7,4 mio. En er is sprake van een uitstekend weerstandsvermogen (>2, nl. 2,3). Zeker met in het achterhoofd de lastige corona situatie waarin we verkeren blijft dat een zeer goed resultaat, zeker ook voor een fusiegemeente! Dank aan het college hiervoor, een knappe prestatie!

Dat wil niet zeggen dat we in het vervolg van de reis achterover kunnen leunen. We zijn er bijna, maar nog niet helemaal. Ik zie een aantal winstwaarschuwingen, goed dat die zijn onderkend en meegenomen in de risicoparagraaf. Maar toch, het blijven risico’s.

Voorzitter ik ga deze woorden trein stoppen. Niet dat de reis klaar is, we zijn er bijna maar nog niet helemaal, dit is slechts een kleine halte. Volgend jaar maart is er een grotere tussenstop.

Daarna gaat onze ontdekkingsreis in het mooie West Betuwe onverminderd verder met, wat ons betreft extra aandacht voor onze kernen als de bouwstenen van onze gemeente, de verenigingen en vrijwilligers als het cement van onze kernen, dorpshuizen als het hart van onze kernen, de agrarische sector als een niet onbelangrijke trekker voor onze lokale voedselketen en het toerisme, en onze mantelzorgers en vrijwilligers, allemaal van cruciaal belang binnen de leefbaarheid en sociale samenhang van onze gemeente. Want ook dan geldt nog steeds, we zijn er bijna, maar nog niet helemaal. Dorpsbelangen staat zoals u weet altijd voor u klaar, ook voor het vervolg van deze gezamenlijke reis.

Ik wens iedereen veel reisplezier en hoop dat we na verloop van vele omzwervingen kunnen constateren dat het ondanks alles lang niet zo slecht toeven is in West Betuwe.