15-08-2022

WEST BETUWE • Jacoline Hartman (DB) gaat in West Betuwe over de ruimtelijke ordening, wonen, verkeer en vervoer, openbare ruimte en wegen. Zij ziet de ‘plannenmakerij’ in rap tempo veranderen.

Hartman: “De verschillen zijn groot. Vroeger werkte de gemeente top down. Je bedacht een plan, ging dat vertellen en dan mochten betrokken inwoners er iets van vinden. Dat waren vaak dezelfde mensen; de grote massa hoorde je niet. De gemeente ontving zienswijzen en daarmee was aan de participatieplicht voldaan.”

Wegbermen
“Dat kan niet meer natuurlijk. Burgers zijn heel mondig en daar moet je naar luisteren, je voordeel mee doen en je plan beter mee maken. Voor mij begon dat met het Groenbeheerplan in de vorige periode. Dat hebben we als gemeente opgesteld en het is een mooi plan. Maar al gauw kwam er commentaar. Op kruisingen had je geen goed zicht, het werd daar onveiliger. Dat is nu aangepast. Voor mij was de les dat we zo’n beheerplan werkenderwijs moeten aanpassen op basis van opmerkingen van inwoners.
Het Bomenbeheerplan gaat weer een stap verder. Er is daarin een grotere rol voor de kernen. Daarin komt een lijst van ‘waardevolle bomen’, waarop we extra zuinig moeten zijn. Een voorbeeld is de bekende zwarte populier in Opijnen. Straks kunnen de inwoners van de kernen zelf hun lijst waardevolle bomen opstellen.

Verschil maken
“Maar inmiddels zijn we alweer verder. Er komen steeds vaker initiatieven en ideeën vanuit de kernen. Een mooi voorbeeld is Waardenburg. Het dorp krijgt veel over zich heen. De verbreding van de A2, de Zuidwest-boog van de Betuwelijn, de dijkversterking. Het kwam een voor een op het dorp af; dat is onoverzichtelijk en als dorp kan je alleen maar reageren. Er is in het dorp een Klankbordgroep Waardenburg ontstaan die samen met de inwoners een gebiedsvisie heeft opgesteld. Daarin is de leefbaarheid in de kern heel belangrijk.
Die visie is aangeboden aan de gemeenteraad. Dan zie je ineens dat je als dorp al die grote projecten tegelijk moet bekijken. En ik kan er mee op pad naar Rijk, provincie, waterschap, Prorail en de regio Rivierenland. Het leuke is dat het ook bij hen de ogen opent. Die visie speelt nu niet alleen een rol in de verbreding van de A2 bij Waardenburg, maar in het gehele traject van de verbreding. De Klankbordgroep blijft betrokken bij de plannen voor de A2 en is met de inwoners bezig een Waardenburgse kernagenda voor te bereiden.”

Wonen
Hartman, een jurist met veel planologische ervaring, wil eigenlijk dat er over vier jaar in elke kern is of wordt gebouwd en er minimaal een kant en klaar plan ligt: “Betaalbaar. Voor een of twee persoonshuishoudens. Zonder de gezinnen te vergeten. En samen met collega Jan de Geus werk ik aan zorgwoningen. De kern Beesd staat boven aan mijn lijstje.” Maar de markt zit nu tegen: bouwmaterialen zijn erg duur, er is gebrek aan personeel, aannemers zijn moeilijk te vinden. “Maar juist dan moet je zorgen dat de plannen klaar zijn zodat je meteen kan beginnen als de omstandigheden verbeteren.” Het is een bekende wet in de planologie.

Omgevingsvisie
Inmiddels hebben bijna alle kernen een kernagenda. Hartman: “Dat gaat ook over hoe de inwoners aankijken tegen de toekomst van hun kern en over de aanwezige kwaliteiten en de kansen die er liggen. Geen kern is hetzelfde, geen kern wil hetzelfde. Wat is er nodig voor alle kernen samen? En wat wil elke kern op het gebied van bijvoorbeeld woningbouw en voorzieningen. Of verkeersveiligheid. Dat moeten we in kansenkaarten gaan vatten.
Ik zou willen dat over vier jaar duidelijk zichtbaar is dat elke kern zelf aangeeft welke ontwikkelingen wel of niet gewenst zijn; hoe dat met elkaar samenhangt; en wat de samenhang is met visies van gemeente, provincie, rijk, waterschap of markt. Dan hebben we sinds de herindeling veel vooruitgang geboekt.

Bron: Het Kontakt